در سال 2003 ، ارتش آمریکا که عراق را اشغال کرده بود پایگاه نظامی بزرگی را درست در کنار خرابه های بابل بر پا کرد که به گفته باستان شناسان موجب لطمات سنگین و جبران ناپذیری به این آثار باستانی شد.
عصر ایران- مجله آمریکایی تایم در گزارشی 10 جمله بیادماندنی و لطیفه گونه سیاستمداران بزرگ آمریکا را که بعداً مایه پشیمانی آنها شد و آرزو می کردند هرگز این جملات را بر زبان جاری نکرده بودند، منتشر کرد. نکته جالب نبود نام جرج بوش در میان افراد برتر است!
به گزارش عصر ایران (asriran.com) اولین جمله این فهرست به ریچارد نیکسون رئیس جمهور آمریکا در دهه 1970 اختصاص دارد. نیکسون در خصوص رسوایی واترگیت گفته بود: «من یک متقلب دروغگو نیستم!» نیکسون با گفتن این عبارت در هفدهم نوامبر 1973 هرگونه مشارکت در رسوایی واترگیب را تکذیب کرد، همین تکذیبیه کافی بود تا نیکسون تا همین حالا مجبور به دفاع از خودش شود اما واقعیت این است که نیکسون دروغ می گفت.
دومین عبارت نیز به بیل کلینتون رئیس جمهور دهه 1990 آمریکا تعلق دارد که درباره ماجرای رسوایی اخلاقی خود گفته بود: «من با آن زن رابطه جنسی نداشتم!» با گفتن این جمله کلینتون یک چاه عمیق برای خودش حفر کرد، ماشین حفاری را با خود به داخل چاه برد، مواد منفجره به آن بست و خودش و چاه را یک جا منفجر کرد!
اما سومین عبارت مربوط به جرج بوش پدر است که در سال 1988 گفت: «لب های من را بخوانید، مالیات جدیدی گرفته نمی شود» اما همان طور که روسای جمهور گاهی مجبور به اقدامی خلاف میل خود می شوند جرج بوش پدر نیز مالیات را افزایش داد. همین سخنان توسط بیل کلینتون فرماندار وقت آرکانزاس در رقابت های انتخاباتی سال 1992 علیه وی به کار گرفته شد.
چهارمین جمله نیز توسط جان مک کین نامزد شکست خورده جمهوریخواهان در انتخابات اخیر آمریکا عنوان شد به این مظمون: «بنیان های اقتصاد آمریکا، قوی است» احتمالاً مک کین تلاش می کرد رفتار روسای جمهور در زمان نابسامانی و فشار را در پیش بگیرد اما نکته اینجاست که درست چند ساعت پس از این اظهارنظر مک کین درطول رقابت های انتخاباتی 2008، بانک سرمایه گذاری برادران لیمن اعلام ورشکستگی کرد. اوباما نیز فرصت را از دست نداد و از این اظهارنظر مک کین به نفع خود استفاده کرد.
جمله پنجم نیز به جناب جیمی کارتر اختصاص دارد که در سال 1976 گفت: «من به بسیاری از زنان نگاه شهوت آلود داشته ام. من به دفعات در قلبم زنا کرده ام!» این جمله در مصاحبه با مجله مبتذل پلی بوی عنوان شد و البته همه چیز خوب پیش می رفت تا زمانی که کارتر شروع به صحبت درباره کتاب انجیل و زنا کرد.
از نگاه تایم ششمین جمله مربوط به اظهار نظر مارک فولی از اعضای جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا است که در سال 1998 در انتقاد از رسوایی اخلاقی بیل کلینتون گفت: «این گناه دارد و تاسف آورتر از هر چیز دیگری است که مشاهده کنیم فردی (کلینتون) به علت اعتیاد جنسی دست به چنین کاری می زند.» این سخنان در حالی ابراز شد که چند سال بعد طبل رسوایی فولی به خاطر ارسال ایمیل های شهوانی به کارکنان مرد کنگره آمریکا به صدا درآمد!
هفتمین جمله اما به لیندون بی جانسون رئیس جمهور وقت آمریکا در سال 1964 اختصاص دارد به این مضمون که «ما هنوز دنبال گسترش جنگ (ویتنام) نیستیم.» و این در حالی است که اندکی پس از این سخنان آتش جنگ بین آمریکا و ویتنام شعله ورتر شد.
هشتمین جمله را نیز بیل کلینتون اظهار داشت زمانی که گفت: «بستگی به این داره که معنی کلمه "است" چه باشه!» کلینتون با گفتن این جمله در مقابل هیات داوران دادگاهی که به مناسبت رسوایی وی برپا شده بود به ابعاد جدیدی در علم تجزیه کلمات دست یافت! و این در حالی است که تا آن زمان مردم آمریکا نمی دانستند که بیش از یک معنی برای کلمه "است" وجود دارد!
به نوشته تایم نهمین جمله مربوط به هربرت هوور رئیس جمهور وقت آمریکا در سال 1929 است که گفت: «تجارت اصلی آمریکا که برپایه تولید و پخش کالاها قرار دارد اکنون پررونق و شکوفا دنبال می شود» این اظهار نظر در حالی عنوان شد که تنها چهار روز بعد بازار سهام سقوط کرد، متعاقب آن رکود ایجاد شد و هوور مضحکه خاص و عام شد.
در نهایت دهمین جمله مربوط به ریچارد نیکسون در سال 1973 است که درباره رسوایی واترگیت اظهار داشت: «شما می دانید که من همیشه از تجهیزات ضبط صدا متعجب بودم اما الان خوشحالم که آن را داریم مگه نه؟» نیکسون این جمله را به همدست خود در ماجرای رسوایی واترگیت در سال 1973 بیان کرد و این درست چند هفته قبل از آن بود که مجلس سنا جلسه رسیدگی به اتهامات وی که از تلویزیون پخش می شد را شروع کرد.
جنی نورتون در بازدید از محل نمایشگاه
بابل در اوج افتخار و قدرت، مرکز یک امپراطوری بود که از خلیج فارس تا دریای مدیترانه امتداد داشت.
و مدت ها پس از افول این امپراطوری، شهر بابل همچنان در ادبیات، هنر، و تاریخی که دنیای مدرن امروزی را تشکیل داده، جاودان مانده است.
هدف نمایشگاه جدید موزه بریتانیا این است که واقعیت و حقایقی را که در وراء اسطوره بابل وجود داشته، آشکار کند.
ایروینگ فینکل، مسئول این نمایشگاه می گوید او همچنین خواسته که نگاهی به عراق واقعی که از صحنه های نومیدکننده ای که هر روز می بینیم فراتر می رود، بیاندازد.
به عقیده آقای فینکل بابل به همان اندازه مصر جالب توجه است.
در نمایشگاه مورد بحث به مهمترین دوره تاریخ بابل یعنی از زمان پادشاهی بخت النصر ( از 605 تا 562 قبل از میلاد) تا فتح بابل به دست کورش کبیر پادشاه هخامنشی در سال 539 قبل از میلاد، پرداخته شده است.
برای دایر کردن این نمایشگاه از آثاری که از موزه لوور در پاریس و نیز موزه برلین به امانت گرفته شده همراه با مجموعه خود موزه بریتانیا استفاده شده است و این اولین بار است که یک چنین مجموعه کاملی درباره بابل در یک محل، گرد آورده شده است.
با تماشای این آثار در می یابیم که مردم بابل با ستاره شناسی و ریاضیات آشنا بودند و می توانستند با تعبیر خواب ،آینده را پیش بینی کنند.
مهمتر از همه این است که برای آگاهی آیندگان، تمام این اطلاعات با خط میخی بر روی لوحه هایی حک شده است.
بیش از 130 هزار از این لوحه هادر مجموعه موزه بریتانیا دیده می شود که تعدادی از آنها در این نمایشگاه به معرض نمایش گذاشته شده است.
در یکی از این لوحه ها ارتفاع دقیق برج بابل و بر روی لوحه دیگری ابعاد دقیق دیوارهای مشهور شهر بابل نوشته شده است.
در این نمایشگاه شماری آثار هنری درباره بابل هم دیده می شود از مینیاتورهای ایرانی قرن 14 میلادی گرفته تا نسخه های خطی قرن 16 میلادی.
البته سوژه های این آثار هنری تخیلی هستند چون تا 150 سال قبل که باستان شناسان آلمانی حفاری محل را شروع کردند، هیچکس تصوری واقعی از شهر بابل نداشت.
اگرچه با این حفاری ها بسیاری از شکوه و جلال گذشته بابل آشکار شد ولی محل باغ های معلق بابل، که یکی از عجایب هفتگانه جهان محسوب می شد هنوز کشف نشده باقی مانده است.
ولی اعم از این که واقعیت باغ های معلق بابل چه باشد، روشن است که این شهر با عظمت تاثیر و نفوذ زیادی در نحوه زندگی آیندگان گذاشت.
"منشور حقوق بشر کورش کبیر" که در سال 1879 در بابل کشف شد و گفته می شود اولین اعلامیه حقوق بشر در جهان است، نیز در نمایشگاه مورد بحث به معرض نمایش گذاشته شده است.
در این منشور به اصول برابری و بردباری مذهبی که گفته می شود کورش کبیر هنگام تصرف بابل در سال 539 قبل از میلاد، آن را ترویج می کرد، تاکید شده است.
بعد از ایرانیان، اسکندر کبیر بابل را تسخیر کرد ولی پس از مرگ وی، افول بابل شروع شد.
ولی در قرن بیستم، یک بار دیگر توجهات به بابل معطوف شد.
صدام حسین رهبر سابق عراق که می خواست خود را جانشین بخت النصر پادشاه بابل جلوه دهد، در محل خرابه های بابل طرح وسیعی را برای بازسازی بابل شروع کرد که با انتقاد شدید باستان شناسان روبرو شد.
در سال 2003 ، ارتش آمریکا که عراق را اشغال کرده بود پایگاه نظامی بزرگی را درست در کنار خرابه های بابل بر پا کرد که به گفته باستان شناسان موجب لطمات سنگین و جبران ناپذیری به این آثار باستانی شد.
پرسنل موزه بریتانیا اکنون با کمک باستان شناسان عراقی و نیز یونسکو در حال ارزیابی خسارات وارده و تضمین این موضوع هستند که خرابه های بابل برای نسل های آینده حفظ شود.
http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2008/11/081115_nh_exhibition_babylon.shtml
هفت جزیره کوچک و بزرگ که تا چهل سال پیش موجودیت واحدی نداشتند و در سال‌های نه چندان دور، پناهگاه دزدان دریایی خلیج فارس شناخته می‌شدند و بیشتر ساکنان این جزایر بی آب و علف، روزی خویش را یا از طریق راهزنی دریایی و یا ماهیگیری از دریا به دست می‌آوردند، این روزها مانند دملی چرکین امنیت اقتصادی و سیاسی را بر ایران مشوش کرده اند.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، شبه‌جزایر هفتگانه که به لطف بریتانیا در سال 1971 به عنوان امارات عربی متحده! به یک کشور جدید تبدیل شدند، در سال‌های اخیر در راستای سیاست‌های توسعه‌گرایانه خویش و جذب توریست‌ها به ترویج فساد و فحشا پرداخته و اقدام به تأسیس سواحل و مکان‌هایی برای ارتباطات نامشروع کرده است؛ صرف نظر از سیاست‌های ناصواب اقتصادی داخلی ایران در سال‌های اخیر از یک سو و افزایش تحریم‌های تجاری از سوی دیگر که باعث افزایش سرمایه‌گذاری تجار و بازرگانان ایرانی در آن کشور شده است.