در حالی که نماینده رئیس جمهور با انتقاد صریح از واگذاری بیش از نیمی
از سهام شرکت مخابرات به برخی نهادها، از احتمال ابطال این معامله خبر
داده است، خبرنگار «آینده» به جزئیات تازه ای از پشت صحنه این معامله دست
پیدا کرده است.
به گزارش خبرنگار «آینده»، معامله مذکور که با قیمت 8 میلیارد دلار
بزرگترین معامله تاریخ اقتصاد ایران محسوب می شود، در حالی صورت گرفت که
تنها رقیب شرکت حکومتی خریدار، چند ساعت قبل از معامله با نامه کرد زنگنه،
رئیس سازمان خصوصی سازی، به بهانه فقدان صلاحیت امنیتی از معامله کنار
گذاشته شد.
فقدان صلاحیت امنیتی در حالی به عنوان علت حذف کنسرسیوم پیشگامان کویر یزد
عنوان شد که صلاحیت این کشور در پروسه ای چند ماهه از ابعاد مختلف
اقتصادی، حقوقی و امنیتی تأیید شده بوده و پس از تأیید نهایی شرکت مذکور،
حدود 800 میلیون تومان جهت خرید سفته و بنابر اظهار مدیران این شرکت 14
میلیارد تومان جهت تهیه وثیقه و ضمانت های موردنیاز هزینه کرده بود.
اما در آخرین ساعات و با فشارهای پنهانی، شرایطی به وجود آمد که به اعتقاد
برخی تحلیلگران بزرگترین معامله تاریخ اقتصاد ایران را از شرایط رقابتی
بودن خارج کرد.
با این حال اطلاعات جمع آوری شده توسط خبرنگار "آینده" نشان می دهد که
ابعاد این موضوع فراتر از مسایل مذکور است و کنسرسیوم خریدار که بنابر
گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران به بنیاد تعاون سپاه وابستگی دارد، نه
قادر به تأمین پیش پرداخت 1500 میلیارد تومانی معامله مذکور است و نه
ضمانتهای قانونی را ارائه کرده است.
گفته می شود گروهی از عناصر ذی نفوذ در این نهاد قصد دارند، ادعاهای
بستانکاری شرکت های اقتصادی وابسته به سپاه مانند قرارگاه سازندگی خاتم
الانبیاء و... را به عنوان مطالبات سپاه از دولت تجمیع کرده و سپس از
سازمان خصوصی سازی بخواهند به جای بخش عمده پیش پرداخت 1500 میلیارد
تومانی، از این مبلغ استفاده کند.
در رابطه با ارائه ضمانت نامه نیز تلاشهایی در جریان است که این مجموعه از
دادن ضمانتنامه در معامله 8 میلیارد دلاری که 80 درصد آن به صورت قسطی
پرداخت می شود و عملاً به نحوی 8 هزار میلیارد تومان بدون پرداخت هیچ
هزینه ای جابجا شده و سپس با استفاده از بخشی از درآمد هنگفت شرکت
مخابرات، اقساط معامله پرداخت شود تا در نهایت صاحب این مجموعه شود.
گفتنی است، برخی کارشناسان مدعی هستند علاوه بر آن که معامله مذکور با
سیاست های کلی اصل 44، قانون تجارت و ضوابط بورس مغایرت دارد، موجب کاهش
تمایل به سرمایه گذاری، افت بهره وری و رکود در اقتصاد ایران می شود.
در این حال روزنامه "سرمایه" نوشت: در جست وجوی اسامی این شرکت ها در سایت روزنامه رسمی که نتایج مجامع در آن منتشر می شود، اعضای هیات مدیره این سه شرکت به صورت مشروح اعلام شده است.براساس این بررسی ها، گروه بهمن، عصر بهمن، شاسی ساز ایران و ارزش آفرینان، اعضای هیات مدیره شرکت سرمایه گذاری توسعه اعتماد هستند که در آخرین جلسه انتخاب اعضای هیات مدیره به مدت دو سال به این سمت منصوب شده اند. 46 درصد از مالکیت گروه بهمن در اختیار بنیاد تعاون سپاه است که در زیرمجموعه های شرکت های پیش گفته نام این شرکت مرتباً تکرار شده است.
گفتنی است سهم شرکت سرمایه گذاری توسعه اعتماد مبین از بلوک مخابرات 46 درصد است. اعضای هیات مدیره شهریار مهستان با سهم 8 درصدی از بلوک مخابرات، در آگهی تصمیمات مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده مورخ 7/8/87 و به شماره ثبت 269489 روزنامه رسمی، به شرح زیر است: صنایع معدنی شهابسنگ، بازرگانی طلائیه، حفیظ سامانه، ایران اطلس و دانایان پارس که در تمام اعضای هیات مدیره این شرکت ها نام بنیاد تعاون سپاه دیده می شود. در این میان گسترش الکترونیک مبین تنها شرکتی است که در آن اسامی شبه دولتی ها کمتر دیده می شود. به هر رو آنچه اسناد و مستندات نشان می دهد حضور جدی بنیاد سپاه در عرصه خرید بلوک مدیریتی مخابرات است.
http://ayandenews.com/news/13320/نیویورک تایمز مدعی شده که تاسیسات جدید غنی سازی گنجایش 3000 سانتریفوژ را دارد
در آستانه روزی که خبر وجود تاسیسات دومی برای غنی سازی در ایران فاش شد، روزنامه نیویورک تایمز مدعی دستیابی به شواهدی در این باره شد.
این روزنامه که فاش شدن اطلاعات درباره تاسیسات جدید را باعث تشدید فوریت برخورد دیپلماتیک با ایران دانسته، از قول مقام های آمریکایی می نویسد این "پروژه مخفی" ایران سالها تحت نظر آنها قرار داشته است.
اما به نوشته نیویورک تایمز آنچه باعث برملا شدن اطلاعات در این باره شد این بود که "ایران در هفته های اخیر دریافت که آژانس های اطلاعاتی غربی دیگر وجود این پروژه را محرمانه تلقی نمی کنند" و آقای اوباما تصمیم به افشاء رسمی اطلاعات در این باره گرفت.
این روزنامه که به نقل از مقام های آمریکایی مدعی شده تاسیسات جدید هنوز عملیاتی نیست و تا یکسال دیگر به بهره برداری می رسد، خبر داده که در جریان افتتاح اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد "اطلاعات در این باره در اختیار مقام های ارشد چندین کشور قرار داده شد و جلساتی برای تعیین استراتژی در دیداری که در آن ایران برای اولین بار در 30 سال گذشته با آمریکا سر یک میز خواهد نشست، برگزار کردند."
نیویورک تایمز به نقل از "یک مقام ارشد آمریکایی" که نام او را ذکر نکرده وجود تاسیسات جدید را سومین فریب ایران علیه جامعه بین المللی می داند و از قول این مقام می نویسد که "هر سه بار هم فریب ایران برملا شد."
این مقام در گفتگو با نیویورک تایمز فاش شدن اطلاعات مربوط به تاسیسات غنی سازی نطنز را اولین مورد و نفوذ ماموران آژانس های اطلاعاتی آمریکا به شبکه های کامپیوتری سپاه پاسداران در سال 2007، که به نوشته این روزنامه به برملا شدن تصمیم ایران برای طراحی کلاهک جنگی منجر شد را فریب دوم ایران قلمداد می کند.
نیویورک تایمز می نویسد دولت بوش ده ها نقطه در ایران را به عنوان تاسیسات بالقوه هسته ای شناسایی کرده بود اما ادامه می دهد مقام های آمریکایی فورا تایید نکرده اند که آیا تاسیسات جدید در میان نقاط شناسایی شده بود یا نه.
این روزنامه مدعی است تاسیسات فاش شده درون کوهی در نزدیکی شهر قم و در 160 کیلومتری جنوب غرب تهران قرار دارد و از زبان منبع خود می نویسد "این تاسیسات به گونه ای طراحی شده تا 3000 سانتریفوژ را درون خود نگه دارد" هر چند این روزنامه می افزاید مشخص نیست که هنوز سانتریفوژی در این تاسیسات نصب شده باشد یا فعالیت سانتریفوژهای نصب شده احتمالی آغاز شده باشد.
نیویورک تایمز می نویسد "حساسیت عملیات جمع آوری اطلاعات" در ایران باعث شده مقام های آمریکایی حاضر به اعلام اینکه اطلاعات جدید از چه طریقی (جاسوسی، شنود کامپیوتری یا تلفنی، عکس برداری ماهواره ای) کسب شده نیستند، اما اسم فردی را ذکر می کند (بنابر اطلاعات کسب شده از نفوذ کامپیوتری در سال 2007) که به نوشته این روزنامه ظاهرا تا پیش از سال 2003 هدایت تیمی برای طراحی یک سلاح هسته ای را بعهده داشته است.
نیویورک تایمز مدعی شده که احتمالا بخشی از اطلاعات مربوط به تاسیسات مذکور، در جریان کشف محموله هایی از قطعات و تجهیزات هسته ای به دست آمده که به ادعای این روزنامه در گذشته توسط آژانس های اطلاعاتی آمریکایی، آلمانی و اسرائیلی از تحویل آن جلوگیری شده است.
با این حال نیویورک تایمز با یادآوری ادعای دولت کلینتون در سال 1998 درباره وجود تاسیساتی در کره شمالی که بازرسان آمریکایی بعدا موفق به کشف آن نشدند، و ادعای دولت بوش درباره فعالیت های هسته ای حکومت صدام حسین، می نویسد متهم کردن یک کشور به ساخت مخفیانه تاسیسات هسته ای را امری مخاطره آمیز دانست.
این روزنامه همچنین مدعی می شود که وسعت تاسیسات جدید به اندازه ای نیست بتوان در آن به طور موثر به تولید سوخت برای نیروگاه های هسته ای پرداخت اما می نویسد به گونه ای طراحی شده که عملیاتش مخفی باقی بماند.
http://bbc.co.uk/persian/iran/2009/09/090925_ba-nytimes-nuclear-facility.shtml