شبکه «ZDF» آلمان که در اصطلاح به این نام معروف شده و در واقع شبکه دوی ملی این کشور است، به دلیل این که هزینه‌های آن از بودجه عمومی کشور و به تعبیری، بهتر از مالیات مردم تأمین می‌شود، این اجازه را دارد که تنها 20 دقیقه در شبانه روز از تبلیغات بازرگانی استفاده کند!
به گزارش خبرنگار «تابناک»، اما با نگاهی اجمالی، بسیار کوتاه و خوش‌بینانه به زمان صرف شده برای آگهی‌های بازرگانی در شبکه‌های سراسری و استانی رسانه ملی، به رقم وحشتناکی بین 200 تا 500 دقیقه در شبانه روز خواهیم رسید.
حال با وضعیت اسفبار فرش ایران در بازارهای جهانی و راه افتادن شهرهای کاشان و نایین در چین و کپی غیرمجاز نقشه‌های فرش اصیل ایرانی، این تبلیغات حکم شوکران را بر بدنه اصیل تولیدکننده این محصول جهانی کشورمان ندارد؟
در همین زمینه، القای تشریفات، تجملات و زندگی غربی به عاملی کارساز در تیزرهای بازرگانی تبدیل شده است. القای یخچال سایدبای‌ساید، تلویزیون پلاسما، ویلاهای چند میلیاردی، وسایل منزل خاص، ابزارهای ورزشی گران و نمایش در فضای طراحی شده برای زندگی و منازلی که تیزر در آن ساخته می‌شود، خودرو‌های گران قیمت، خانه‌های مجلل، وسایل مدرن ارتباطی مانند لپ‌تاپ چنان شده که بیشتر به نظر می‌رسد، به جای پخش پیام آگهی طراحان به نوعی جامعه را به مسخره گرفته‌اند.
هنگامی که در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که نقاط محروم متعددی در کشور داریم، چه ضرورتی است که هر روز و هزاران بار غذاهای رنگین و نوشیدنی‌های رنگارنگ و خوردنی‌های جورواجور به بهانه‌ها و روش‌های گوناگون به نمایش درآید؟
متأسفانه، بحث تبلیغات بازرگانی به سیلی تبدیل شده که ظاهرا این روزها خود متولیان رسانه ملی هم از پس آن برنمی‌آیند، چون اگر چنین بود، باید دست کم به روش کشورهای مسلمان و شبکه‌های تلویزیونی آنها تیزر غذا و خوردنی‌های خاص را در این ماه در روز روی آنتن نمی‌بردند!