برخی از ژن ها فقط با اسپرم منتقل می شود
بنا به تحقیقی جدید، ژنی که در مردها باعث می شود رشد جسمی بیشتری نسبت به زنان داشته باشند، باعث کوتاه شدن طول عمر آنها می شود.
محققان در جریان آزمایش روی موش های آزمایشگاهی متوجه شده اند که گرچه این ژن خاص فقط در مردها بلکه در زنها نیز وجود دارد، در اسپرم مردها فعال است و نهایتا آنها را از بین می برد.
نتیجه این تحقیق، که توسط دانشگاه کشاورزی توکیو انجام گرفته، در نشریه "تولید مثل انسان" (Human Reproduction Journal)، منتشر شده است.
با این که این تحقیق روی موش ها انجام گرفته است، محققان معتقدند که نتایج آن در مورد همه پستانداران - از جمله انسان - نیز صدق می کند.
آنها موش هایی را مورد آزمایش قرار داده اند که از مواد ژنتیکی به دست آمده از دو مادر و بدون پدر به وجود آمده اند.
محققان دی ان ای تخمک موش ها را به گونه ای دستکاری کرده اند که ژن های تخمک مانند اسپرم رفتار کند.
بعد از آن مواد ژنتیکی به دست آمده از این دستکاری در تخمک های موش های ماده بالغ کاشته شده است تا نطفه های جدید ساخته شود.
به این ترتیب، نوزادان موش که حاصل این آزمایش بوده اند، مواد ژنتیکی که معمولا از موش نر به بچه موش ها به ارث می رسد، نداشته اند.
عمر این موش ها در مقایسه با موش هایی که حاصل تولید مثل های عادی (نر و ماده)، است، بیش از سی درصد بیشتر بوده است.
موش هایی که دو مادر داشته اند، در بدو تولد جثه ای سبک تر و کوچک تر داشته اند.
اما به نظر می رسیده است که دستگاه ایمنی آنها قویتر بوده است.
محققان دانشگاه توکیو معتقدند که کلید این راز، ژن موسوم به "Rasgrf1" است که از پدر به فرزندانش منتقل می شود.
با این که این ژن به دو جنس زن و مرد منتقل می شود، در زن ها به دلیل فرآیندی معروف به نسخه برداری فعال نیست.
پروفسور توموهیرو کونو، که هدایت این تحقیق را برعهده داشته است، می گوید: "ما مدتی است که می دانیم تقریبا در سراسر جهان زنها معمولا عمر طولانی تر از مردها دارند و این تفاوت طول عمر میان نر و ماده های بسیاری دیگر از پستانداران نیز وجود دارد."
او افزود: "اما، ما دلیل این تفاوت را نمی دانستیم. دانشمندان همچنین تا کنون نمی دانسته اند که تفاوت در طول عمر پستانداران توسط ساختار ژنتیکی یک والد کنترل می شود یا هر دوی آنها."
پروفسور توموهیرو کونو گفت: "نتیجه تحقیقات در دانشگاه توکیو نشان می دهد که منشاء تفاوت طول عمر دو جنس زن و مرد در سطح ژنتیکی است و ژن های یافت شده در اسپرم مردها تاثیر منفی بر طول عمر پستانداران دارد."
محققان ژاپنی گفتند در حیات وحش جنس نر معمولا از منابع در دسترس خود برای ساختن بدنی بزرگتر استفاده می کند چون قدرت بدنی و هیکل درشت تر به او کمک می کند در جفت گیری با جنس ماده موفق تر باشد.
در مقابل، ماده ها معمولا به دنبال ذخیره انرژی خود هستند تا راحت تر تولید مثل و بهتر از بچه های خود نگهداری کنند.
http://bbc.co.uk/persian/services/2009/12/091202_shr_men_life_span.shtml
آیا بحران بدهی مالی دوبی در سی و هشتمین سالگرد تشکیل امارات عربی متحده - متشکل از هفت شیخ نشین-، موقعیت یکی از موفق ترین کشورهای جهان عرب را زیر سئوال برده است؟
امارات عربی متحده توانسته است بخشی بزرگی از چهار دهه حیاتش را به خوبی پشت سر بگذارد؛ و این خود یک دستاورد است.
وقتی در دوم دسامبر 1971 این کشور تاسیس شد، ابهاماتی در خصوص آینده آن وجود داشت.
تصمیم بریتانیا مبنی بر خروج نیرو هایش از حاشیه جنوبی خلیج فارس - که چند سال پیش از آن گرفته شده بود- حاکمان این شیخ نشین ها را دچار دلهره کرد.
حتی گفته می شد که این حاکمان حاضر بودند به نیروهای بریتانیایی پول دهند تا آنجا بمانند؛ پیشنهادی که از سوی دولت بریتانیا رد شد.
کلیک نمایه سیاسی امارات عربی متحده
مرواریدهای نفت
سختی، بیماری و بی سوادی دو نسل قبل اکنون تبدیل به خاطره ای قدیمی شده است
خلیج فارس حدود 150 سال مانند دریاچه بریتانیا بود. بریتانیا از حاکمان محلی در مقابل همسایه های قوی تر آنها مانند ایران، عراق و عربستان سعودی حمایت می کرد.
ولی از آن پس این حاکمان محبور بودند خودشان از پس زندگی شان برآیند.
بیشتر ناظران می گویند که بقای امارات عربی متحده در قالب حکومت فدرالی و پیشرفت سریع آن به سوی نوگرایی قابل توجه است.
شیخ نشین ها که پیش از استخراج نفت، حیات شان وابسته به ماهیگیری و صید مروارید بود اکنون مدرسه، فرودگاه، برجهای بلند و هتلهای پر زرق و برق دارند.
سختی، بیماری و بی سوادی دو نسل قبل اکنون تبدیل به خاطره ای قدیمی شده است.
اما موفقیت امارات عربی متحده هزینه هایی هم داشته است.
از آغاز تاسیس، حیات اقتصادی امارات به منابع عظیم نفتی ابوظبی و کارگران مهاجر که عموما اهل آسیای جنوب شرقی هستند، وابسته بوده است.
بخشی از بقای این حکومت فدرالی که هشتمین تولیدکننده نفت خام جهان است، مدیون شخصیت و وسعت نظر شیخ زاید آل نهیان بوده است که بیش از سی سال رئیس امارات بود.
همسایگان رقیب
شیخ زاید آل نهیان، نخستین رئیس جمهوری امارات عربی متحده
دوبی تحت حاکمیت شیخ راشد آل مکتوم که برخلاف ابوظبی به منابع نفتی دسترسی نداشت، پیش به سوی تبدیل شدن به یک مرکز داد و ستد عظیم رفت.
شیخ زاید و شیخ راشد دو شخصیت کاملا متفاوت از هم بودند؛ اولی یک رئیس قبیله ای بادیه نشین و دیگری شاهزاده ای بازرگان. اما هر دو دارای قابلیتهای ویژه ای بودند.
همیشه میان ابوظبی محافظه کار و دوبی نوگرا تنش هایی وجود داشته است. اما با وجود تمام کشمکش ها امارات توانست به حیات خود ادامه دهد.
شیخ راشد در سال 1990 مرد و شیخ زاید در سال 2004.
مشکلات میان این دو شیخ نشین با روی کار آمدن جانشینان شیخ زاید و شیخ راشد بیشتر شد.
دوبی سریع تر از پیش به سوی مدرن شدن حرکت کرد. پول فراوانی قرض گرفت و در مستغلات سرمایه گذاری کرد تا بازرگانان، سرمایه گذاران و توریست ها ار سراسر جهان به خاکش بکشاند.
از اینجا بود که دوبی شدیدا وابسته به کارگران و متخصصان خارجی شد. حدود 80 درصد جمعیت دو میلیونی دوبی را خارجی ها تشکیل می دهند.
برای بسیاری از جوانان عرب و آسیایی دوبی جهانی رویایی بود؛ محلی که می توانست جاه طلبی های آنها و آرزوی داشتن زندگی ای مرفه را برآورده کند.
در طول یک سال گذشته در پی تشدید بحران جهانی مالی، این رویا به تلخی گرائید.
شیخ محمد بن راشد آل مکتوم (راست) حاکم دوبی و شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان، حاکم ابوظبی
قیمت ملک کاهش یافت و صدها پروژه ساختمانی متوقف شد. هزاران کارگر خارجی شغل شان را از دست دادند.
با تمام این اوصاف جهان آمادگی پذیرش بحران بدهی دوبی را نداشت.
زمانی که شرکت سرمایه گذاری دوبی ورلد، وابسته به حاکم دوبی در اواخر نوامبر اعلام کرد که باز پرداخت بدهی 60 میلیارد دلاری خود را برای مدتی متوقف می کند، جهان اقتصادی در شوک فرو رفت.
اکنون این سئوال مطرح است آیا ابوظبی جبران بدهی همسایه ولخرج خود را خواهد کرد.
رولا خلاف، نویسنده روزنامه فایننشال تایمز می گوید: "ابوظبی در تله گیر کرده است. با آنکه از تاثیر این بدهی بر اعتبار و اقتصاد امارات عربی متحده نگران است، اما اصراری ندارد که به سرعت اقدامی کند."
بسیاری از کارشناسان معتقدند که کمک ابوظبی برای دوبی کم خرج نخواهد بود.
خاندان مکتوم که سالهاست دوبی از قدیم به عنوان الگوی درخشان معرفی می کردند، ممکن است مجبور شوند مسیر خود را تغییر دهند و بخشی از خودمختاری خود را از دست دهند.
http://bbc.co.uk/persian/business/2009/12/091203_na_dubai_uae.shtml