ایران دو فاز از طرح توسعه میدان گازی پارس جنوبی را افتتاح کرده که ارزش تولید سالانه آن بیشتر از یک میلیارد دلار است.
فازهای
۹ و ۱۰ پارس جنوبی با تاخیری تقریبا دو ساله به بهره برداری رسیده است که
بخشی از آن به مشکلات فنی، مالی و محدودیت های بین المللی بر می گردد.
محمود
احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران در مراسم بهره برداری از فازهای ۹ و ۱۰ پارس
جنوبی گفت:"این کار بزرگ در شرایطی رخ داد که برخی با بداخلاقی و بد
رفتاری در سطح جهان به قول و قرار خود عمل نکردند."
آقای احمدی نژاد گفت:"آنان قول و قرار گذاشته بودند منابع مالی را تامین کنند، قرارداد بستند تا تجهیزات را تامین کنند اما به گفته مدیران پروژه، برخی تجهیزات و قطعات را از روی کشتی برگردانده اند."
فازهای ۹ و ۱۰ بخشی از توسعه میدان گازی پارس جنوبی است که نیمی از ذخایر گازی ایران را در خود جای داده است.
قرارداد توسعه این دو بخش در سال ۱۳۸۱ بین شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیومی از شرکت مهندسی و ساختمان نفت و شرکت تاسیسات دریایی و شرکت جی اس کره جنوبی امضا شد. قرار بود این طرح تا پایان سال ۱۳۸۵ به بهره برداری برسد.
اما مشکلاتی نظیر کمبود منابع مالی و تحریم های بین المللی بهره برداری آن را به تاخیر انداخت.
آقای احمدی نژاد در مراسم بهره برداری از این دو فاز گفت: تصور ایجاد مانع در برابر پیشرفت ایران با تحریم خیالی بچه گانه و اشتباهی بزرگ است."
رئیس جمهوری ایران با اشاره به کشورهای حامی تحریم ایران گفت: "شما با بداخلاقی ها نادانسته یا ناخواسته مسیر پیشرفت عزت ملت ایران را باز کردید. شما کار خود را بکنید و ما نیز کار خود را انجام می دهیم."
تحریم های بین المللی علیه ایران بر سر پرونده هسته ای، یکی از مشکلاتی است که در چند سال اخیر باعث کندی پیشرفت طرح ها به خصوص طرح های نفت و گاز شده است.
این تحریم ها باعث شده تامین سرمایه برای توسعه میدانهای نفت و گاز با دشوارهایی مواجه شود و اجرای پروژه ها نیز به دلیل کمبود تجهیزات به مانع بخورد.
در حال حاضر گاز این دو فاز از بقیه فازها تامین می شود در حالی که قرار بود برای این دو فاز ۲۴ حلقه چاه حفر شود اما گزارشها نشان می دهد که تنها دو چاه به طور کامل حفر شده است.
غلامحسین نوذری وزیر نفت ایران گفته است: "چون هنوز بعضی از چاه های فازهای ۹ و ۱۰ آماده بهره برداری نشده اند لذا گاز این دو فاز از فازهای شش تا هشت پارس جنوبی تامین می شود."
خروج شرکت آمریکایی هالیبرتون که از طریق شرکت اورینتال اویل کیش در ایران فعالیت می کرد، یکی از دلایل تاخیر در اجرای فازهای ۹ و ۱۰ به شمار می آید. شرکت ایرانی اورینتال اویل کیش برنده مناقصه ۳۰۰ میلیون دلاری حفر ۱۲ حلقه چاه شده بود اما سه سال پیش به اتهام پرداخت رشوه از این پروژه کنار گذاشته شد.
با کنار گذاشته شدن این دو شرکت، کار حفر چاهها به شرکت ملی حفاری واگذار شد اما برخی گزارشها نشان می دهد که این شرکت در حفاری این دو فاز موفق نبوده و در مواردی به اشتباه در حفاری به جای گاز به آب رسیده است.
مشکل دیگری که باعث تاخیر در بهره برداری از این دو فاز شد، مربوط به گازی بود که سوزانده می شد و چون این گاز حاوی گوگرد بود، نگرانی هایی را در باره آثار منفی آن برانگیخته بود.
این نگرانی وجود داشت که این مسئله موجب افزایش غلظت گوگرد در هوا شده و به دلیل رطوبت موجود در منطقه، اکسید گوگرد در مجاورت هوای مرطوب منجر به ایجاد باران اسیدی شود. باران اسیدی می تواند تجهیزات منطقه پارس جنوبی را با فرسایش مواجه کند.
با بهره برداری از این دو فاز، روزانه ۵۰ میلیون متر مکعب گاز طبیعی، ۸۰ هزار بشکه میعانات گازی و یک میلیون تن اتان و ۴۰۰ تن گوگرد تولید خواهد شد.
برای این دو فاز بیشتر از چهار میلیارد دلار سرمایه گذاری شده است و درآمد سالانه آن بیشتر از یک میلیارد دلار در سال است برای همین پیش بینی می شود سرمایه گذاری آن در مدت چهار سال برگردد.
میدان پارس جنوبی بزرگترین میدان گازی جهان است که نزدیک به ۵۰ درصد گاز ایران و ۹درصد گاز جهان را در خود دارد. ذخیره این میدان ۱۴ تریلیون مترمکعب گاز، حدود ۱۷ میلیارد بشکه میعانات گازی و ۵ میلیارد بشکه نفت برآورد شده است.
این میدان بین ایران و قطر مشترک است و قطر از چند سال پیش بهره برداری از آن را آغاز کرده است.
ایران نیز برای بهره برداری از این میدان گازی ۲۴ فاز در نظر گرفته که تاکنون ۱۰ فاز آن به بهره برداری رسیده اما ۱۴ فاز هنوز در مراحل اولیه قرار دارد. بخش کوچکی از مراحل اولیه چند فاز به شرکت های ایرانی داده شده ولی این شرکت ها نه توان مالی کافی دارند و نه تکنولوژی مورد نیاز را.
ایران سرمایه گذاری زیادی را در منطقه عسلویه در جوار میدان گازی پارس جنوبی انجام داده است اما در چند سال اخیر به خصوص بعد از ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد و اصرار دولت وی به ادامه غنی سازی اورانیوم با مشکلات زیادی در زمینه های سرمایه گذاری خارجی و تامین منابع مالی برای توسعه بخش نفت مواجه شده است.
بسیاری از پروژه های نفتی به دلیل محدودیت منابع مالی بر زمین مانده یا اجرای آنها به تاخیر افتاده است.
شرکت های بزرگ نفتی و موسسات مالی بین المللی در پی تحریم های شورای امنیت و احتمال گسترش تحریم های سازمان ملل در همکاری با ایران احتیاط می کنند و با وجود جذابیت های مشارکت با ایران، از همکاری های تازه خودداری می ورزند.
http://bbc.co.uk/persian/business/2008/11/090313_ka_parsgas_iran.shtml
هزینه تولید هر لیتر بنزین در پالایشگاههای کشور بدون احتساب قیمت نفتخام حدود 45 تومان است.
سید نورالدین شهنازیزاده ـ مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران ـ درگفتوگو با ایسنا، با بیان این مطلب اظهار کرد: هزینه هر لیتر بنزین در کشور تابع قیمت نفتخام درخلیجفارس، هزینه حمل از میادین تولید تا پالایشگاهها و هزینه تولید است.
وی افزود: بررسیهای انجام شده نشان میدهد که هزینه تولید هر لیتر بنزین در پالایشگاههای با تکنولوژی جدیدتر مانند اصفهان حدود 45 تومان و پالایشگاهی مانند آبادان حدود 53 تومان است.
به گفته معاون وزیر نفت، در این زمینه تجهیزات موجود در پالایشگاه نقش اساسی درهزینه تولید دارند، زیرا درتجهیزات جدیدتر، هزینه پالایش نفتخام کمتر از تجهیزات با راندمان پایین خواهد بود.
این درحالیست که پیشتر منوچهر آقانژاد - مدیرعامل شرکت پالایش نفت اصفهان - با بیاناینکه هزینه پالایش هر بشکه نفتخام در پالایشگاه اصفهان بین یک تا 1.5 دلار محاسبه شده است، به ایسنا گفته بود که زمانی که قیمت هر بشکه نفت خام بین 50 تا 70 دلار بود، هزینه تولید هر لیتر بنزین بدون احتساب قیمت نفت بین 200 تا 250 تومان و با محاسبه قیمت نفت خام بین 750 تا 800 تومان بوده است.
همچنین علیرضا ابهجی - مدیرعامل پالایشگاه نفت آبادان - قیمت هر لیتر بنزین تولیدی در این پالایشگاه را بین 1200 تا 1300 تومان در سال گذشته دانسته و گفته بود که مجموع سودآوری پالایشگاه آبادان در سال گذشته 500 میلیون دلار معادل 4 دلار به ازای هر بشکه نفت بوده است.