معنای پیغام‌های خطا HTTP در اتصال به وب و اینترنت چیست؟

شاید شما نیز در برخی ‌موارد که سعی در باز کردن یک صفحه وب می‌کنید، با برخی از پیغام‌های خطا در مرورگر روبه‌رو ‌شوید؛ پیغام‌هایی که معمولا با یک عدد در ابتدا آغاز می‌شوند: Error ۴۰۴ یا Error ۵۰۱ و مانند آن. فهمیدن و درک این خطا‌ها و آنچه به شما می‌گویند تا حد زیادی در حل مشکل ارتباطی شما مؤثر است.
به گزارش «تابناک»، یکی از مسائلی که معمولا کاربران کمترین توجهی به آن ندارند، معنا و مفهوم خطاهایی است که در دنیای رایانه رخ می‌دهد و معمولا هم کسی به دنبال معنا و مفهوم آن‌ها نمی‌گردد. بیشتر ما عادت داریم‌، وقتی با پیغام خطایی روبه‌رو می‌شویم، به سادگی از کنار آن بگذریم و جالب آنکه معمولا عملیات منجر به خطا را تکرار هم می‌کنیم!

این مورد به ویژه در ارتباط با اینترنت و اتصال به وب بیشتر بروز می‌کند. در بسیاری از موارد در هنگام باز کردن صفحات وب با پیغام‌های خطایی می‌بینیم که در مرورگر نمایش داده می‌شوند و با یک شماره در ابتدای خود آغاز شده‌اند. این پیغام‌های خطا، معمولا با یک توضیح کوتاه نیز همراه هستند.

اما معنای این خطاهای HTTP چیست و چگونه می‌تواند در درک مشکل به کاربران کمک کند؟ در اینجا شما را با مهم‌ترین این خطا‌ها و علل وقوع آن‌ها آشنا می‌سازیم:
معنای پیغامهای خطا HTTP در اتصال به وب و اینترنت چیست؟
این خطا‌ها در واقع کد‌های پاسخ پروتکل HTTP هستند و هر یک از آنها‌ با یک عدد مشخص می‌شوند. این عدد نشان‌دهنده حوزه‌ای است که خطا در آن واقع شده است. پیغام‌هایی که با عدد دامنه ۱۰۰ نمایش داده می‌شوند، پیغام‌های اطلاعاتی هستند و آن دسته که در دامنه ۲۰۰ قرار دارند، پیغام‌های موفقیت عملیات، دامنه ۳۰۰ مربوط به تعیین مسیر دوباره ـ Redirecting ـ دامنه ۴۰۰ خطاهای رخ داده از سوی کاربر و دامنه ۵۰۰ خطاهای رخ داده در سرور هستند.

مهم‌ترین این پیغام‌ها به شرح زیر است؛


۱۰۱ ـ Switching Protocol


این پیغام به این معناست که درخواست کننده فرمان سوییچ کردن پروتکل را صادر کرده است و سرور پیغام می‌دهد ‌این درخواست را درک کرده و در حال انجام است.

۲۰۴ ـ No Content


درخواست از سوی سرور با موفقیت پردازش شده اما هیچ محتوایی برای نمایش وجود ندارد.

۳۰۱ ـ Moved Permanently


لینک مورد نظر منتقل شده است و همه درخواست‌ها باید به URL جدید انتقال یابد.

۳۰۵ ـ Use Proxy


لینک مورد درخواست تنها با یک پراکسی قابل بازدید است.

۴۰۰ ـ Bad Request

درخواست برای بازدید از لینک مورد نظر ‌انجام شدنی نیست که دلیل آن وارد کردن اشتباه لینک یا اشتباه گرامری ـ Syntax ـ است.

۴۰۳ ـ Forbidden


درخواست معتبر است اما سرور از پاسخ ‌به آن خودداری می‌کند. خطای ۴۰۱ نیز مشابه همین خطاست، ولی با قرار دادن www در ابتدای آدرس حل و رفع می‌شود؛ اما در خطای ۴۰۳ قرار دادن www هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کند.

۴۰۴ ـ Not Found

هم‌اکنون آدرس مورد نظر یافت نمی‌شود؛ اما شاید در آینده‌ روی همین آدرس موجود باشد.

۴۰۸ ـ Request Timeout


زمان سرور برای انتظار درخواست کاربر تمام شده است.‌ کاربر هنگامی که سرور آماده دریافت درخواست کاربر بوده‌، هیچ درخواستی نفرستاده است.

۴۲۹ ـ Too many Requests


کاربر در یک زمان مشخص، تعداد زیاد و بیش از اندازه‌ای از درخواست‌ها را به سرور فرستاده ‌و سرور از پاسخگویی معذور است.

۵۰۰ ـ Internal Server Error


زمانی نمایش داده می‌شود که سرور با یک خطای داخلی روبه‌رو شده است و اطلاعات دقیقی در خصوص خطا وجود ندارد.

۵۰۲ ـ Bad Gateway


سرور به عنوان یک پراکسی یا Gateway عمل کرده و با یک درخواست نا‌معتبر از سرور بالا‌دستی مواجه شده است.

۵۰۳ ـ Service Unavailable


هم‌اکنون سرور‌ در دسترس نیست. این مشکل معمولا موقتی است.

۵۰۴ - Gateway Timeout


سرور در حکم ‌یک پراکسی یا Gateway عمل می‌کند؛ اما از سرور بالا‌دستی در زمان مناسب درخواستی دریافت نکرده است.

۵۲۲ - Connection timed out


این خطا البته یک خطای تعریف شده نیست؛ اما معنای اصلی آن این است که زمان اتصال سرور پایان یافته ‌و‌ پاسخ به درخواست مقدور نیست.

البته شمار خطاهای تعریف شده در RFC یا Request of Comments بسیار بیش‌ از این است؛ اما این‌ها همه خطاهای شایعی است که بیشتر احتمال برخورد با آن‌ها برای کاربران عادی وجود دارد. همان گونه که می‌بینید، درک و فهم توضیح و معنای این خطا‌ها کمک زیادی می‌کند که مشکل پیش آمده در اتصال به صفحه وب را درک و با آن تعامل کنید.

http://www.tabnak.ir/fa/news/424398/%D9%85%D8%B9%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D8%BA%D8%A7%D9%85%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%B7%D8%A7-http-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D9%87-%D9%88%D8%A8-%D9%88-%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%AA-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA

تفاوت ماوس‌های اپتیکال و لیزر در چیست؟


بسیاری از کاربران به ویژه دسته‌ای که ‌کارهای گرافیکی ‌می‌کنند، ‌یا‌ حرفه‌ای بازی‌های دیجیتال را دنبال می‌کنند، ماوس را یکی از مهم‌ترین ابزارهای خود ‌می‌‌دانند. دقت و شتاب ماوس برای این دسته از کاربران، ‌حیاتی است و برای همین، ‌دنبال بهترین نمونه آن هستند؛ اما در میان ماوس‌های اپتیکال و لیزر، کدام دقیق‌تر و سریع‌تر است و‌ تفاوت آن‌ها در چیست؟
به گزارش «تابناک»، این روز‌ها دیگر فن‌آوری تبدیل به یک مد شده ‌که البته در آن هر چند سال یک بار، مدل‌های قدیمی البته دوباره مورد اقبال قرار می‌گیرند. یکی از این برگشت‌ها البته مخصوص ‌حسگرهای به کار رفته در ماوس است که به ویژه برای علاقه‌مندان به بازی‌های رایانه‌ای ‌اهمیت بسیاری دارد.

برای مدت زمان بسیار‌ی، ماوس‌های اپتیکال بسیار مورد توجه و اقبال کاربران بودند؛ اما اکنون مدتی است ‌ماوس‌های با فن‌آوری لیزر بیشتر مورد پسند است، ‌حال آنکه اکنون چند وقتی است دوباره ماوس‌های اپتیکال بازار را از آن خود کرده‌اند؛ اما دلیل این امر چیست؟
تفاوت ماوس های اپتیکال و لیزر در چیست؟

تفاوت ماوس های اپتیکال و لیزر

ماوس‌های اپتیکال برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ به بازار آمده و جایگزین ماوس‌های غلتکی شدند. ماوس اپتیکال، دوربین کوچکی است که با ‌نور LED قرمز رنگ که هزاران بار در ثانیه به CMOS تابیده می‌شود، تلفیق شده است. نرخ تابش هر چقدر بیشتر باشد، دقت ماوس عملا بیشتر است و این در ماوس‌ها‌ ‌متفاوت است.

سپس حسگر CMOS هر تصویر دریافتی را به پردازشگر سیگنال دیجیتال ‌می‌‌فرستد که ‌‌کار آن گشتن به دنبال تغییرات در تصاویر دریافتی است تا آن‌ها را به حرکات ماوس ترجمه و تفسیر کند.
تفاوت ماوس های اپتیکال و لیزر در چیست؟

این گونه از ماوس‌ها تا مدت زمان بسیاری کل بازار را از آن خود کرده بودند تا آنکه شرکت Logitech در سال ۲۰۰۴ نخستین ماوس لیزری را به بازار عرضه کرد که از پردازشی متفاوت و بسیار پیچیده‌تر با نام Laser Doppler Velocimetry بهره می‌برد.

در این پردازش یک دیود لیزر در کف ماوس اشعه لیزر را در زاویه و فرکانسی مشخص به سطح حرکتی می‌تابد. در‌‌ همان حالی که اشعه با سطح حرکتی برخورد می‌کند، این فرکانس تغییر کرده و تفسیر می‌شود.

دیود لیزری همچنین شامل یک دیود حساس به نور است که نور بازتاب‌دهنده ‌را به همراه طریقه تعامل و برخورد آن با لیزر دریافت می‌کند تا آنچه را فرکانس تغییر خوانده می‌شود، به دست دهد. در ‌‌نهایت لیزر این فرکانس تغییر را اندازه‌گیری کرده تا سرعت و جهت حرکت ماوس را تعیین کند.
تفاوت ماوس های اپتیکال و لیزر در چیست؟

شرکت Logitech بر این باور است، این ماوس‌های لیزری تا بیست برابر دقیق‌تر از ماوس‌های اپتیکال هستند و می‌توانند‌ روی هر سطحی از جمله سطوح شیشه‌ای که منجر به گیج شدن ماوس‌های اپتیکال می‌شوند، عمل کنند؛ پس چرا ماوس‌های اپتیکال دوباره به بازار باز‌گشتند؟

بسیاری از متخصصان در این حوزه بر این باورند‌ که تفاوت چندانی در خروجی ماوس‌های هر دو تکنولوژی وجود ندارد و سرانجام این بازار‌یابی و تبلیغات است که منجر به آن می‌شود که یکی بر دیگری ارجحیت پیدا کند؛ اما متخصصان شرکت CoolMaster بر این باور هستند که ماوس‌های لیزری در شرایطی خاص با شتاب و دقت مشکل پیدا می‌کنند که این امر منجر به از دست رفتن دقت اصلی ماوس می‌شود.

از همین روی است که بسیاری از کاربران علاقه‌مند به بازی‌های دیجیتال در سطح حرفه‌ای، ماوس‌های اپتیکال را به ماوس‌های لیزری ترجیح می‌دهند. این در حالی است که دقت ماوس‌ها در این سطح برای کاربران عادی چندان قابل تشخیص نیست، مگر آن دسته از کاربرانی که به فعالیت‌های گرافیکی مشغولند.

در پایان آنچه مشخص است، اینکه برای کاربران عادی هر دو فن‌آوری قابل استفاده و پاسخگوست؛ البته ماوس‌های لیزر به جهت آنکه ‌روی سطوح بیشتری قابل استفاده هستند طبیعتا ارجحیت دارند؛ اما اگر به دنبال دقت در کارکرد ماوس هستید، آن گونه که به نظر می‌رسد، ماوس‌های اپتیکال شاید مطمئن‌تر و بهتر باشند؛ البته این یک گزاره ۱۰۰ درصدی نیست.

http://www.tabnak.ir/fa/news/424523/%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D9%85%D8%A7%D9%88%D8%B3%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%BE%D8%AA%DB%8C%DA%A9%D8%A7%D9%84-%D9%88-%D9%84%DB%8C%D8%B2%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA

کوتاه از آنچه باید درباره فن‌آوری‌های پوششی اندروید بدانید

فن‌آوری‌های پوششی این روز‌ها به تدریج در حال قبضه بازار هستند. گویا ‌قرار است پس از تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند این دستگاه‌های کوچک و کاربردی همراه کاربران باشند. این در حالی است که اندروید باز هم در این حوزه پیشتاز است؛ اما هدف از اینها‌ چیست و دقیقا به چه کار‌ می‌آیند؟

به گزارش «تابناک» بنا بر تعریف فن‌آوری‌های پوششی به شکل کلی و به ویژه انواع اندرویدی آنکه نمونه‌های آن را در ساعت‌های هوشمند دیده‌ایم، یک هدف کلی را دنبال می‌کنند: ارائه اطلاعاتی که همراه شما جابجا می‌شوند و تا کنون نیز به ظاهر به این هدف رسیده‌اند. قرار است این ‌فن‌آوری‌ دنیا را در دستان شما گذارد.

کوتاه از آنچه باید در مورد تکنولوژی های پوششی اندروید بدانید
نمونه‌های اولیه این فن‌آوری را در ساعت‌های هوشمند می‌بینیم که بر خلاف تصور، تنها مربوط به اعلام زمان نیستند. این ساعت‌ها اطلاعات خاصی را بر اساس زمان و مکان کاربر به وی ارائه می‌کنند؛ اما نتایج این امر چیست و بازخورد آن چگونه است؟

گوگل اشاره دارد که تکنولوژی‌های پوششی همچون ساعت‌های هوشمند می‌توانند‌ تا اندازه بسیاری از اعتیاد کاربران به گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها بکاهند. این مفهوم تا حد زیادی با آنچه گوگل در خصوص عینک هوشمند خود ارائه کرده، متفاوت و بیشتر از آن عملی است. به هر حال ساعت‌های هوشمند بیشتر محبوب و طبیعی به نظر می‌رسند.

به گفته گوگل، فن‌آوری ساعت‌های هوشمند، این امر را امکان‌پذیر می‌سازد که کاربران بیشتر با دوستان و خانواده خود در ارتباط باشند؛ برای نمونه، یک کاربر ساعت هوشمند به واسطه کاربرد اعلان‌ها یا Notification‌های Google Now قادر به آن خواهد بود تا در عین حال که مراقب انجام همه برنامه‌های خود است، صبحانه را با خانواده خود صرف کند!

مفهوم «No Surprise» یکی از مفاهیم و اهداف غیر رسمی گوگل برای تکنولوژی ساعت‌های هوشمند است. این مفهوم بر این اساس است که ساعت‌های هوشمند در بسیاری ‌موارد از هیجانات و استرس‌های روزمره شما خواهند کاست. با ابزارهای ساده‌ای، برای مثال همچون بیدار کردن شما در زمان لازم برای ‌برخورد نکردن با ترافیک شهری و مانند آن:
کوتاه از آنچه باید در مورد تکنولوژی های پوششی اندروید بدانید

«Ok Google» همه چیز را تحت کنترل دارد!

یکی از قابلیت‌های کلیدی که اندروید در ساعت‌های هوشمند و به شکل کلی تکنولوژی‌های پوششی بر آن تأکید دارد، قابلیت برقراری ارتباط با دستگاه تنها از طریق صوت و بدون لمس کردن آن است. پاسخ دادن به پیام‌ها و ایمیل‌ها تنها با صوت یا پرسیدن پرسش‌هایی در خصوص آب و هوا، مکان، وضعیت ترافیک و دیگر اطلاعات ‌که از طریق اینترنت قابل جستجو هستند، از دیگر مواردی است که با OK Google برای کاربران این تکنولوژی امکان‌پذیر است.

این قابلیت هنگامی تکمیل می‌شود که بدانید ساعت‌های هوشمند می‌توانند‌ با گوشی هوشمند اندرویدی شما ارتباط مستقیم برقرار کرده و مانند یک کنترلر، مدیریت گوشی هوشمند شما را از روی مچ دستان شما بر عهده بگیرند. این مدیریت از پخش موزی شروع می‌شود و تا پاسخ به پیام‌ها و گشت و گذار در وب را در بر می‌گیرد.

البته آن گونه که گوگل اشاره کرده، این امکان‌ روی گوشی‌های هوشمند مجهز به اندروید ۴.‌۳ و بالا‌تر فراهم است.
کوتاه از آنچه باید در مورد تکنولوژی های پوششی اندروید بدانید

اما همه این‌ها به همین جا پایان نمی‌یابد. آنچه مشخص است، اینکه گوگل در صدد است تا سیستم عامل محبوب خود را حتی فرا‌تر از ساعت‌های هوشمند نیز توسعه دهد و از هم اکنون بر سر آن است، به دستگاه‌های خانگی تعاملی نیز تسری دهد.

پیش از این ویدئویی در خصوص برقراری ارتباط یک ساعت هوشمند برای باز و بسته کردن درب گاراژ منتشر شده بود که حاکی از آن است که دامنه کاربرد ساعت‌های هوشمند و تکنولوژی‌های پوششی بسیار فرا‌تر از آنچه که امروز شاهد آن هستیم خواهد رفت.

آنچه مشخص است اینکه این تکنولوژی به سرعت در حال ترقی و تسری است و شاید بتوان گفت که سرعت پیشرفت و توسعه آن و همچنین سرعت تسخیر بازارهای جهانی از سوی این تکنولوژی حتی بیشتر از سرعت توسعه و ترقی گوشی‌های هوشمند باشد. زیرا اکنون هم برای گوگل و هم برای سازندگان این دستگاه‌ها کاملا روشن‌ است که کاربران چه می‌خواهند و چه باید داشته باشند.

در این میان، تجربیات گوگل و طراحان ساعت‌ها و سایر دستگاه‌های هوشمند نیز به یاری کاربران شتافته و همه این‌ها علامتی است از اینکه در آینده نزدیک ساعت‌های هوشمند می‌توانند رقیبی جدی برای گوشی‌های هوشمند باشند.

http://www.tabnak.ir/fa/news/424939/%DA%A9%D9%88%D8%AA%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%86%DA%86%D9%87-%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%81%D9%86%E2%80%8C%D8%A2%D9%88%D8%B1%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%B4%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%AF