در حالی که طی روزهای گذشته، سید حسین نصر، فیلسوف سنتگرای ایرانی، به عنوان یکی از برگزیدگان حکمت سینوی در ایران معرفی شد، از سوی برخی نشریات داخلی به این انتخاب انتقاداتی وارد شد که چرا کسی را که رئیس دفتر فرح پهلوی بوده است، در این همایش برگزیده معرفی کردهاند؟!
به گزارش «تابناک»، کسانی که همواره خود از زمان حال افراد سخن میگویند و سابقه را دخیل در هویت فرد نمیدانند، امروز سابقه فرد را ملاک ارزیابی خود قرار میدهند. نویسنده این نشریه که به این انتخاب انتقاد کرده، گویا فراموش نموده است که خود در دوره اصلاحات از اصلاحاتیهای تند و آتشین بود و اینک به سلک روزنامهنگاران آن نشریه خاص درآمده است.
در ضمن، اگر سابقه حسین نصر ملاک است، سابقه نویسنده آن مطلب به صورت عجیبی با روزنامهای که در آن مینویسد، مغایر و متناقض است، مگر اینکه ملاک حال فعلی افراد باشد؛ علاوه بر این که داوران این همایش تعدادی از فلاسفه و اندیشمندان بزرگ کنونی ایران زمین هستند که به هیچ وجه نمیتوان برچسبهای سیاسی این گونه به آنان زد؛ البته اگر حرمت علم و سواد هنوز پاس داشته شود.
علاوه بر این، درباره اندیشه سید حسین نصر نیز دور از هر گونه تأیید و تکذیب، میتوان گفت که وی یکی از سنتگرایان سرشناس دنیای معاصر است؛ سنتگرایانی که به شدت در برابر دنیای سکولاریسم ایستاده و همچنان معتقد به تلفیق سیاست و دیانت هستند.
خود سید حسین نصر در این باره میگوید: قلمرو سیاست را نمیتوان از دیانت جدا کرد. بدین معنا که نباید دین را چون کلیسا در غرب به انزوا کشید. وی همچنین بر جهاد فی سبیلالله تأکید میکند و گردن نهادن در برابر ظلم و ستم را بدتر از نفس خود ظلم و ستم میداند و جنبشهای مقاومت مسلمانان را پاس میدارد.
وی در ردیهای تند، بر تجدد و مدرنیته میشورد و میگوید: تجددگرایی یکی از جزمیترین و افراطیترین یدئولوژیهایی است که جهان به خود دیده است. مدرنیته، خواهان ویرانی هر دیدگاهی جز خود است و هیچ جهانبینی دیگری را به هیچ روی برنمیتابد. اگر قرار است از بنیادگرایی دینی سخن بگوییم، نباید بنیادگرایی سکولار را از قلم انداخت.
به نظر میرسد، فردی با چنین اندیشهها و تلاشهایی که برای فلسفه اسلامی انجام داده است، نیز مشمول عبارت حال فعلی افراد ملاک است، میشود و این قاعده تنها درباره دوستان و طرفداران یک عده خاص، صادق نیست، بلکه درباره دیگران نیز صادق است.
این در حالی است که قطعا سید حسین نصر با این اندیشهها اگر تنها یک بار از عده ای خاص طرفداری میکرد، اکنون در ایران با لقب پروفسور و فوق دکترا از او یاد میشد و از ینگه دنیا ستون خاصی از برخی نشریات را به وی اختصاص میدادند.
http://tabnak.ir/fa/pages/?cid=73331