حامیان دولت:مخالفان احمدینژاد دنبال تجمع مقابل سفارت روسیه در 13 آبان هستند...سالگرد تسخیر سفارت آمریکا در تهران در حاشیه حوادث پس ازانتخابات وهمزمان بامذاکره مستقیم ایران و آمریکا برای 45 دقیقه برگزار می شود
با گذشت سی سال از تسخیر سفارت آمریکا در 13 آبان 58، نقشآفرینان این اقدام اکنون در شرایط متفاوتی هستند.
به گزارش خبرنگار «آینده»، مواضع مخالفان آن اقدام اکنون دستخوش تفاوتهای جالبی شده و هر یک جایگاه متفاوتی یافتهاند.
در حالی که محمود احمدینژاد در سال 58 در واکنش به پیشنهاد تسخیر سفارت
آمریکا با این اقدام مخالفت کرده و میگفت "اگر بنا به تسخیر است، سفارت
شوروی واجبتر است"، اکنون روزنامههای حامی دولت مدعی شدهاند مخالفان
احمدینژاد به دنبال تجمع مقابل سفارت روسیه در روز 13 آبان هستند؛ هرچند
هیچ منبع رسمی مخالفان دولت آن را تأیید نکرده است.
از سوی دیگر چهرههایی چون محسن میردامادی و محسن امینزاده، از عناصر
فعال در تسخیر سفارت آمریکا از 4 ماه پیش تا کنون در بازداشت به سر
میبرند و سید محمد موسوی خوئینیها، رابط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام
با امام، متهم به دست داشتن در کودتای مخملی شده است.
حال آنکه احمدینژاد که در آن مقطع مخالف تسخیر سفارت آمریکا بود، برای دومینبار ردای ریاستجمهوری پوشیده است.
از سوی دیگر، مواضع این افراد نیز در سالهای گذشته دستخوش تحولاتی بوده است.
با روی کار آمدن دولت اصلاحات، «تنشزدایی» به عنوان شعار محوری سیاست
خارجی درآمد و از گفتگو با آمریکا در راستای منافع ملی نیز دفاع شد، در آن
مقطع، امینزاده، معاون وقت وزارت خارجه و محسن میردامادی، رئیس کمیسیون
سیاست خارجی مجلس ششم نیز چنین موضعی داشتند.
محمود احمدینژاد نیز طی 4 سال گذشته به رغم حملات و تهاجمات مختلف به
مقامات آمریکا در سخنرانیهای خود، اقدامات کمنظیری از قبیل نگاشتن نامه
به جرج بوش، رئیسجمهور قبلی و ارسال تبریک به باراک اوباما، رئیسجمهور
فعلی آمریکا انجام داده است و پس از این چهار سال، گویا دیگر مذاکره با
آمریکا حکم تابو را ندارد.
جالب آن که سیامین سالگرد تسخیر سفارت آمریکا در تهران در حالی در کنار
حاشیههای حوادث پس ازانتخابات برگزار میشود که نماینده ایران و آمریکا
برای 45 دقیقه مستقیم به گفتگو نشستهاند و اکنون دولت آمریکا با ارسال
پیشنهاد دریافت بخش اعظم اورانیم غنیشده ایران، به دنبال معاملهای بزرگ
با دولت احمدینژاد است، امری که با مخالفت طیفهای گستردهای در ایران
مواجه شده است.
اکنون در پس این تغییر و تحولات سیساله و رویدادهای 4 ماهه پس از انتخابات برخی منتقدان دولت کنونی به جای شعار مرگ بر آمریکا، مرگ بر روسیه میگویند و دولت کنونی نیز عملاً به تعامل با آمریکا روی آورده است؛ اما به نظر میرسد همچنان منافع ملی کشورمان در چارچوب استکبار ستیزی و شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» تعریف میشود.
در ادامه، گزارش از روند تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام که بر اساس گفتگوی دو سال قبل نشریه شهروند با برخی فعالان آن مقطع تنظیم شده، میآید:
مرکزیت دفتر تازه تاسیس «تحکیم وحدت» در آبان 58
در ساختمانی مقابل دانشگاه تهران گردهم آمدند و یک پیشنهاد مطرح شد. پنج
دانشجوی مسلمان – محمود احمدینژاد، محمدعلی سیدنژاد، ابراهیم اصغرزاده،
محسن میردامادی و حبیبالله بیطرف – منتخب دانشجویان انجمن اسلامی در
شورای مرکزی دفتر تحکیم بودند.
ابراهیم اصغرزاده گفت: آمریکاییها در حال خروج اسناد محرمانه و جاسوسی از پاویون فرودگاه مهرآباد هستند و دولت موقت هم به گمرک فرودگاه دستور داده تا دخالتی در کار آمریکاییها صورت نگیرد. خطر توطئه آمریکاییها جدی و انقلاب در خطر است. پیشنهادی دارم. در اعتراض، سفارت آمریکا را تسخیر و دیپلماتهای آمریکایی را برای مدت کوتاهی گروگان بگیریم.
محمود احمدینژاد گفت: خطر آمریکا را قبول دارم. اما چه کسی گفته است که
خطر آمریکا از خطر شوروی جدیتر است؟ چه کسی گفته است که مبارزه با
سرمایهداری و امپریالیسم از مبارزه با کمونیسم مهمتر است؟ اگر هم بنا بر
تسخیر باشد، تسخیر سفارت شوروی بر تسخیر سفارت آمریکا ارجح است. ما
مخالفیم.
و گسست اینگونه رقم خورد؛ آنگاه که احمدینژاد و
سیدنژاد با طرح تسخیر سفارت آمریکا مخالفت و راه خود جدا کردند. این چنین
بود که اصغرزاده و میردامادی و بیطرف نیز برنامه خود را خارج از ساختار
دفتر تحکیم عملیاتی کردند. دانشجویان تحکیمی دو دسته شدند. دستهای به
سفارت رفتند و دستهای به سفارت نرفتند.
دانشجویان تحکیمی اگرچه همگی خود را در خط امام تعریف میکردند و انقلابی
میدانستند اما گویی تفاوتی نیز در کار بود. احمدینژاد و دوستانش در
دانشگاه علم و صنعت مخالف تسخیر سفارت آمریکا بودند اما نه بدان مفهوم که
در این مخالفت، جانب لیبرالها و دولت موقت را بگیرند. پیشنهاد آنها نیز
تسخیر سفارت شوروی بود و اولویت آن بر تسخیر سفارت آمریکا. بدین ترتیب
دانشجویان انجمن علم و صنعت و مشابه آنها دانشجویان انجمن تربیت معلم،
دوستان چپگرای مسلمانشان را همراهی نکردند و اگرچه رهبر انقلاب، تسخیر
سفارت را انقلاب دوم خواند اما محمود احمدینژاد در طی 444 روز گروگانگیری
دیپلماتهای آمریکایی، سری به سفارت تسخیر شده آمریکا نزد و حاضر نشد تا
در بزم ضدآمریکایی و ضدامپریالیستی دانشجویان خط امامی، کوتاهزمانی نیز
شرکت کند.
به جمع سه نفره ابراهیم اصغرزاده و محسن میردامادی و منصور بیطرف، دو نفر دیگر – رحیم باطنی از دانشگاه ملی و رضا سیفاللهی از دانشگاه شریف – نیز اضافه شدند و «شورای مرکزی لانه» ساز و کار امور را در سفارت تسخیر شده آمریکا بر عهده گرفت. از همین روی بود که سفارت آمریکا تسخیر شد و به اندک زمانی دولت موقت استعفا داد و رفتن را بر ماندن ترجیح داد. گویی که در حاکمیت دانشجویان انقلابی چپگرا، جایی برای بازرگان و یاران میانهرو او که مخالف با چپگرایی بودند، باقی نمانده بود.
http://ayandenews.com/news/14659/